Wednesday, October 26, 2011

ჩემი პირველი ნაწერები ...

ოცნება


-რა არის ოცნება?
-რეალობიდან გაქცევა
-მხოლოდ ეს?
-აბა სხვა რა ფასი აქვს.ოცნება დროის კარგვაა, ოცბენბობენ ისინი ვისაც საქმე არ აქვთ...
- თვალები დახუჭე...
წარმოსახვაში გაჩნდა მზე, მთვარე, ვარსკვლავები,ცისარტყელა,ყველაფერი ის რაც სიამოვნებას განიჭებს. აქ შენი სამყაროა,ყველაფერი კარგი რაც მოხდა და რაც გინდა მოხდეს.....
ნამინან ბალახზე ფეხშიშველი გაივლი.....
ვარსკვლავებს მოწყვეტ.....
ცისარტყელაში გაძვრები...
მზეს შეეხები...
ოღონდ თვალები დახუჭე და შეძლებ ყველაფერს....
- მერე ხომ ყველაფერი გაქრება...
- არა ეს ყველაფერი შენში დარჩება, ცოტა ხნით გადმოხვალ რეალობაში,მაგრამ როცა კი თვალებს დახუჭავ მაშინვე იქ დაბრუნდები
ოღონდ ერთხელ მოინდომე...გულს მოუსმინე
-ვინ გითხრა რომ გულს უნდა ენდოო?
-შენ გულის არ გწამს? მის მუსიკას მოუსმინე და მიხვდები...
- რა მუსიკაა ეგ?
- აი ის მუსიკააა...ჩვენსავე სხეულებიდან რომ ამოდის.. ყველას სხვადასხვანაირი მუსიკა აქვს...ბაგ ბუგ ბაგ ბუგ- გულს უამრავი მელოდია აქვს.. და ყველაზე ლამაზი აი ის.. უსიტყვო მუსიკაა, ხელს რომ სხვის ხელს ჩაჰკიდებ, ამ დროს მღერის გული,როცა მეორე ადამიანს ელაპარაკები აი ამ დროს ... ესააა მუსიკა .. გულიდან ამოსული მუსიკა...
-მერე სად მიგვიყვანს ეგ მუსიკა?
- ჭესშმარიტებასთან.........



გზაჯვარედინზე...


თოვს..
მის სევდიან თვალებს კვლავ ნაკადულებად ცრემლები სდიან.....
გულს წასვლა უნდა....
გონება დარჩენას მოითხოვს...
წავიდეს თუ დარჩეს..იქ ელოდებიან....გრძნობს იქ გულს გაუხარდება...იქ ოცნება ცისარტყელის ფერია...წასვლის უფლებას კი მაინც არ აძლევენ...
ფანჯარასთან მიდის...
მისი ფანჯრებიდან ხომ ყველა მისი ოცნება ჩანს...რატომ არ ესმით მისი...წასვლა ამიტომ უნდა...აქ ყველასთვის უცხოა..იქ კი იცის გაუგებენ...სიყვარული უფრო ძლიერია თუ...თუმცა სიყვარული ყველასია...
გაწვიმდა...
ახლა წვიმას ყველაზე ნაკლებად ნატრობდა...ხედავს თოვლს როგორ აქრობს...იცის თოვლი თანდათან გაქრება....
იქნებ ახლა თოვლი თვითონაა...იქ ოცნება ოცნება ცისარტყელის ფერია....თანდათან ქრება...




კარგა ხანს მისი არყოფნა არავის შეუმჩნევია...მერე ბევრი ეძებეს... ბოლოს კი...

  "თოვლზე პატარა,ქოშის კვალი ჩანდა...
   როგორც ჩანს ამ გზით წასულა...."

კვალი მალევე გაწყდა

No comments:

Post a Comment